در ایّام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین(عَلَيهِ السَّلام) قرار داریم. خداوند متعال به هر محبّتی که بندگانش را فرا خوانده، عشق آن را در جانشان قرار داده است. اگر خدای سبحان به حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) فرمود: «قُلْ لا اَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ اَجْراً اِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى»[1] امکان ندارد که بندگانش را دعوت به محبّت اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) فرماید، ولی فطرتشان را با محبّت آن خاندان سرشته نباشد. از اینرو در مورد حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) نیز فرمودند: «اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرارَةً فی قُلُوبِ الْمُؤمِنينَ لا تَبْرُدُ اَبَداً»[2] همانا برای قتل امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) حرارتی است در قلبهای مؤمنین که هرگز سرد نخواهد شد تا ابد. حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) در مورد حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) میفرمایند: «اِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ فِی السَّماءِ اَکْبَرُ مِنْهُ فِی الْاَرْضِ وَ اِنَّهُ لَمَکْتُوبٌ عَنْ یَمینِ عَرْشِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِصْباحُ هُدًى وَ سَفینَةُ نَجاةٍ»[3] همانا حسين بن علی(عَلَيهِ السَّلام) در آسمان بزرگتر (و شناخته تر) است از او در زمین و همانا البته این مطلب مکتوب در طرف راست عرش خدای عزّ و جلّ است که (حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام)) چراغ هدایت و کشتی نجات است. همانطور که آن حضرت در بیان نورانی دیگری فرمودند: «اَنَّ مَثَلَ اَهْلِ بَيْتی فيكُمْ كَمَثَلِ سَفينَةِ نُوحٍ مَنْ رَكِبَها نَجا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْها غَرِق»[4] همانا مَثَلِ اهل بیت من در میان شما، همانند مَثَلِ کشتی نوح(عَلَيهِ السَّلام) است، کسی که سوار آن شد، نجات یافت و کسی که تخلّف کرد از آن، غرق شد. همانطور که وقتی در زمان حضرت نوح(عَلَيهِ السَّلام)، آبها از آسمان و زمین جوشید، تنها اهل نجات، ساکنین کشتی حضرت نوح(عَلَيهِ السَّلام) بودند، همانگونه امروز که آتش از همه جا میبارد، تنها راه نجات، تمسّک به دامان اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) است.
در سه مورد، اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام)، به عنوان کشتی نجات معرّفی شده اند که دو مورد از آنهـا در بیـان نورانی حضرت پیـامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) است که یکی دربارۀ حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) و دیگری در مورد اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) ذکر شده است و سوّمی در زیارت روزهـای جمعه آمده است کـه بـه مـا آموختند حضرت امام زمان(عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) را به این صورت زیارت کنیم: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَفینَةَ النَّجاة»[5]. در آشفته بازار امروزی تنها راه نجـات، تمسک به اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) است، همانطور که حضرت پیامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) فرمودند: «ما اِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِما لَمْ تَضِلُّوا»[6] مادام که به قرآن کريم و اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) تمسّک جوئید، هرگز گمراه نمیشوید. تنها اهل نجات در میان هفتاد و سه فرقه، فرقۀ هفتاد و سوم میباشد که شیعۀ اثنی عشری و امامیه است، همانطور که در بيانی نورانی از حضرت پيامبر اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) آمده است که به امام علی(عَلَيهِ السَّلام) فرمودند: «اى ابو الحسن، ... بزودى امّت من هفتاد و سه فرقه خواهند شد كه يك فرقه رستگـار و ديگران در آتش خواهند بود، پس علی(عَلَيهِ السَّلام) عرض کرد: اى رسول خدا كدام گروه نجات مىيابند؟ فرمودند: كسانى كه به عقايد تو و يارانت دست يازند و چنگ زنند»[7].
[1]- بگو نمی خواهم از شما بر آن مزدی مگر دوستی در خویشاوندان من (مبارکة شوری/23).
[2]- بيان نورانی حضرت پيامبر اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ)؛ مستدرك الوسائل، ج۱0، ص۳۱۸
[3]- عیون اخبارالرضا(عَلَيهِ السَّلام)، ج1، صفحات 64-59
[4]- بحارالانوار، ج23، ص155
[5]- سلام بر تو ای کشتی نجات (مفاتیح الجنان، زیارت روز جمعه).
[6]- تا زمانی که تمسّک جوييد به آن دو، گمراه نمی شويد (بحارالانوار، ج2، ص226).
[7]- يا اَبَا الْحَسَنِ ... اِنَّ اُمَّتی سَتَفْتَرِقُ عَلى ثَلاثٍ وَ سَبْعينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ ناجِيَةٌ وَ الْباقُونَ فِی النّارِ فَقالَ يا رَسُولَ اللهِ مَنِ النّاجی قالَ الْمُتَمَسِّكُ بِما اَنْتَ عَلَيْهِ وَ اَصْحابُك (الطرائف فی معرفة مذاهب الطوائف، ج2، ص430).