مسئلۀ انفاق، محدود و منحصر در انفاق مالی نیست، بلکه خداوند متعال می­فرماید: «وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ»[1] و از آنچه روزی دادیم ايشـان را، انفـاق می­کنند. مؤمنان حقیقی، از هنرشان، صنعتشان، علمشان، از خانۀ وسیعشان، از قدرت و نفوذ و آبروی اجتماعیشان و... در راه خداوند انفاق می­کنند و چه سعادتی بالاتر از اینکه انسان بتواند گره­ای از کار دیگران بگشاید. در ادارات، معمولاً افرادی کـه از شهرستـان­ها آمده­اند، سرگردان و بلاتکلیف و پرونده به دست از این اتاق به آن اتاق می­روند، حال کارمندی که به خاطر خداوند، کـار ایشان را راه می اندازد و فی سبیل الله مشکل ایشان را حل می­کند، با این کارش با خداوند معـامله می­کند و خـود را در معرض انفـاق و احسـان و گره­گشایی خداوند قرار می­دهد.

 

[1]- مبارکه بقره/3