امروزه، بازار تفرقه و اختلاف افکنی دامنه دار در فضای مجازی به شدّت رواج پیدا کرده و در اوج قرار گرفته است و در اثر این اختلاف و تفرقه ها، چه جنگ های روانی در خانواده ها ایجاد میشود و چه کانون های صلح و صفایی از هم پاشیده میشود و چه فرزندانی قربانی میگردند و بـا گذاشتن یک خبر یا یک عکس و پیام و اختلاف افکنی، چه آبروهایی بر باد میرود. کسانی که به آبروی مردمان، آسیب وارد میسازند، زیر بار مسئولیّت سنگینی میروند و باید بترسند از روزی که خداوند متعال آنان را رسوا مینماید «لَهُمْ فِی الدُّنْیا خِزْیٌ وَ لَهُمْ فِی الْاخِرَةِ عَذابٌ عَظیمِ»[1].
فیلمها و عکسهایی که از مراسم عروسی، تالار، ماشین عروس، خریدهایی که برای عروس و داماد انجام میگیرد یا غذاهایی که در رستورانها داده میشود یا تعریف و توصیف چنین مجالسی و... چقدر موجب اختلاف در خانوادهها میشود و ای بسا زوجهایی که به زندگی خود راضی بودند و زندگی آرامی داشتند و احساس خوشبختی میکردند، با دیدن این تصاویر و عکسها و... در زندگی گرفتار اختلاف شدند. بنابراین روشن می گردد افرادی که در هر واحدی، اعم از خصوصی و عمومی ایجاد اختلاف میکنند، در پیشگاه الهی مسئولیّت شدیدی دارند.
همچنین ارتباطهای گروهیِ غیرمفید در فضاهای مجازی چطور موجب ضایع شدن وقت و نیرو میشود که بالاترین سرمایۀ زندگی است و چگونه در روز قیامت برای انسان سنگین تمام خواهد شد و حسرت ممدود در روز قیـامت که «يَوْمَ الْحَسْرَة»[2] و «يَوْمُ التَّغابُن»[3] می باشد، به دنبال دارد. به راستی خسارت است که انسان سرمایۀ عمرش را این چنین دست و دلبازانه در ارتباطات گروهی و... تاراج نماید. عمر انسان بالاترین سرمایهای است که خدای سبحان آن را در اختیار او قرار داده است تا سرای جاویدان را با آن بسازد و کسانی که سرمایۀ عمر را در دنیـا تاراج نمودند، وقتی در روز قیامت متوجه میشوند که عدّ های چگونه از این سرمایه های خدادادی استفادۀ بهینه کرده و سعادت ابدی را با آن تدارک دیده و به مقامات عالیه نائل شده اند، ولی آنها همه را در لهو و لعب به کار بسته و تاراج نمودهاند، دچار غَبْن و اندوه شدید میشوند «اِضاعَةُ الْفُرْصَةِ غُصَّة»[4].