اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُونُوا قَوّامينَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَ لِلَّهِ وَ لَوْ عَلى‏ اَنْفُسِكُمْ اَوِ الْوالِدَيْنِ وَ الْاَقْرَبينَ اِنْ يَكُنْ غَنِيّاً اَوْ فَقيراً فَاللَّهُ اَوْلى‏ بِهِما فَلا تَتَّبِعُوا الْهَوى‏ اَنْ تَعْدِلُوا وَ اِنْ تَلْوُوا اَوْ تُعْرِضُوا فَاِنَّ اللهَ كانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبيراً﴿۱۳۵﴾

     ترجمه: ای کسانی که ایمان آوردید، باشید بسیار قیام کنندگان به عدالت، شاهدان (گواهی دهندگان) برای خداوند و اگرچه باشد علیه خودتان یا به (ضرر) پدر و مادر و خویشاوندان، اگر (شهودٌ علیه) باشد ثروتمند یا فقیر، پس خداوند شایسته تر است به آن دو، پس تبعیّت نکنید هوای نفس را تا عدالت کنید، و اگر تحریف یا اِعراض کنید (از شهادت دادن)، پس همانـا خداوند بـه آنچه عمل می کنید آگاه و باخبر است﴿۱۳۵﴾

     «قِسط»: عدل.

     «قوّام»: صیغۀ مبالغه از قیام به معنای بسیار قیام کننده.

     «تَلْوُوا»: از ريشۀ «لَیّ» به معنای چرخانیدن زبان.