خداوند متعال قداست خاصی به خانواده قائل است و دین اسلام دین خانواده محور است و تمام حضرات انبیای عظام و اوصیای کرام(عَلَيهِم السَّلام) نیز خانواده محور بوده اند. این امر در زندگی وجود مقدّس حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) نیز تجلّی کامل داشت. آن حضرت در روز مقدّس عاشورا، در بحران نبرد، هرگز غافل از خانواده نبودند و در فاصله های نزدیک، خود را به خیمۀ اهل بیتشان نزدیک می کردند و بچه ها را بغل کرده و به آغوش می کشیدند. «حضرت به صفوف فشردۀ سى هزار نفرى دشمن حمله مى‏كردند و آنان را به هزيمت[1] مى‏بردند و دشمن پراكنده مى‏شد و سپس امـام به مكـانشان بازگشته مى‏فرمودند: «وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيم‏»»[2] تا اهل بیتشان، بدانند که امام هنوز زنده هستند و مایۀ آرامش قلب آنها گردد. «وقتی همۀ اصحـاب به شهـادت رسيدند، امـام حسين(عَلَيهِ السَّلام)، چپ و راست خود را نگريستند و هيچ يک از اصحاب را نديدند، صدا زدند: «یا مسلم بن عقيل، يا هانی بن عروة، يا بُرَير، يا زهير، يا عبّاس»... سپس فرمودند: «هَلْ مِنْ ذابٍّ يَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللهِ(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِه) هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ يَخافُ اللهَ فينا»[3]؛ يعنی مگر نمی بينيد که اهل حرم در خطرند؛ چرا برنمی خيزيد که از اهل حرمِ پسر رسول خدا(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِه) دفاع کنيد؟»[4].

     بنابراین معلوم می شود یکی از راه های تقرّب به حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام)، توجه به خانواده و محبّت به آنان و ایجاد صلح و صفا در خانواده است و زمینۀ برقراری ارتباط با حضرت امام حسین(عَلَيهِ السَّلام) با برقراری صلح و آشتی در خانواده فراهم می آید.

     «بارالهـا! بـه روان مقدّس حضـرت محمّـد و آل محمّـد(صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ ­وَ­آلِهِ) درود فرسـت و در امر ظهـور و فـرج مـولا و مقتـدایـمـان حضرت ولیّ ­عصر(عجِّل­ اللهُ­ تعالی ­فَرَجَهُ ­الشَّريف) تعجیل بفرما. پروردگارا! توفيق بيداری از خواب گران غفلت و توبۀ حقيقی از تمام خطاها و قصورها و معاصی به همۀ ما مرحمت بفرمـا. خداوندا! همۀ ما را از شرّ نفس و شيطان و سقوط در ورطۀ هلاکت معنوی، مصون و محفوظ بفرما و توفيق هجرت معنوی و باطنی به همۀ ما عنايت بفرما. پروردگارا! همۀ ما را از شيعيان و پيروان حقيقی حضرات اهل بيت عصمت و طهارت(عَلَيهِمُ ­السَّلام) مقرّر بفرما و از شفاعت کبرای آن بزرگواران بهره­ مند بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمدیده علی­ الخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق، سوریه و يمن نجات کرامت بفرما».

 

 

«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ

صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»

 

[1] - شکست و  پراکندگی .

[2]- اللهوف، ترجمة مير ابوطالبی، ص152

[3]- آيا كسى هست كه از حرم رسول خدا(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِه) دفاع كند؟ آيا خداپرستى هست كه دربارۀ ما از خداوند بترسد؟ (اللهوف، ص116).

[4]- کوثر کربلا، ص283