پایان ذیقعدةالحرام مصادف با شهادت جوانترین امام، حضرت امامجواد(عَلَيهِالسَّلام) است. باتوجه به اینکه پیام قرآن ناطق الییومالقیامه در کنار قرآن مکتوب، زنده و جاویدان است، لذا چند پیامِ نورانی بالأخص برای جوانان عزیز استفاده میشود. حضرت امامجواد(عَلَيهِالسَّلام) میفرمایند: «اِیّاكَ وَ مُصاحَبَةُ الشَّریرِ فَاِنَّهُ كَالسَّیْفِ الْمَسْلُولِ یَحْسُنُ مَنْظَرُهُ وَ یَقْبَحُ اَثَرُهُ»[1] از همراهی و رفاقت با آدم شرور بپرهیز، زیرا که او مـانند شمشیر برهنه است که ظـاهرش نیکو و اثـرش زشت میباشد. اين مطلب بیانگر این حقیقت است که دوست و همنشین خوب تا چه حد در سعادت انسان و رسیدن به کمال اَعلی نقش سازندهای دارد و دوست و همنشین بد تا چه اندازه در گمراهی و شقاوت و بدبختی انسان مؤثّر است.
حال جوانان عزیز، با توجه به اینکه طولانیترین مصاحب انسان، همسر میباشد، لذا در انتخاب همسر، کسی را انتخاب کنید که شما را در پیمودن مسیر الله و رسیدن به مقصد اعلی تقویت و یاری کند و راهنمای خوبی باشد. البته نه اینکه سایر امتیازها و ارزشها و مسائل مادی و اقتصادی و... اهمیّتی ندارد، لکن ارزش و اهمیّت هیچ کدام به اندازة اهمیّت دینداری و ایمان به خداوند نیست. حضرت امام علی(عَلَيهِالسَّلام) در پاسخ به سؤال حضرت رسول خدا(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) که پرسيدند: فاطمه را چگونه همسری یافتی؟ «كَيْفَ وَجَدْتَ اَهْلَك؟» عرض کردند: «نِعْمَ الْعَوْنُ عَلی طاعَةِ الله»[2] فاطمه خوب همسری است در پیمودن مسیر اطاعت الهی. همچنین حضرتفاطمه(سَلامُاللهِعَلَيها) در مورد حضرت امامعلی(عَلَيهِالسَّلام) به حضرت پیامبر اسلام(صَلَّیاللهُعَلَيهِوَآلِهِ) عرض کردند: «خَيْرُ بَعْلٍ»[3] خوب همسری است. در حقیقت حضرت امام علی(عَلَيهِالسَّلام) به این سبب که بهترین بندة پروردگار هستند و بالاترین مقام توحید را دارند، لذا بهترین همسر میباشند. به عبارت دیگر بیان نورانی حضرت زهرا(سَلامُاللهِعَلَيها) و توصیف «خَيْرُ بَعْلٍ» از همسر بزرگوارشان، این پیام جاویدان را دارد که «خَيْرُ بَعْلٍ» بودنِ آن حضرت محصول «نِعمَ العَبد» بودنِ ایشان است. آری کسی که بندة خوبی برای پروردگار باشد، شوهر خوبی برای همسرش، پدر خوبی برای فرزندانش و داماد خوبی برای خانواده خواهد بود. «مردی به امام حسن(عَلَيهِالسَّلام) عرض کرد: دختری دارم، او را به ازدواج چگونه فردی درآورم؟ حضرت فرمودند: او را به ازدواج مردی باتقوا درآور؛ که اگر دوستش داشته باشد، او را گرامی میدارد و اگر هم دوستش نداشته باشد، به او ستم نمیکند»[4].
حضرت امام جواد(عَلَيهِالسَّلام) در بیان نورانی دیگری میفرمایند: «ثَلاثٌ یَبْلُغْنَ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللهِ تَعالی کَثْرَةُ الْاِسْتِغْفارِ وَ لينُ الْجْانِبِ وَ کَثْرَةُ الصَّدَقَةِ»[5] (بعد از ادای واجبات)، سه مطلب است که بنده را به سرمایة عظیم رضایت خداوند متعـال میرسـاند که عبـارتند از: 1- بسیار اهل توبه و استغفار بودن. (البته تنها به استغفار ظاهری، چندان فضیلتی تعلّق نمییابد، بلکه آنچه ارزشمند است و به استغفار لسانی بها میدهد، استغفار قلبی است). 2- نرمخویی و داشتن حُسن خلق 3- بسیار صدقه دادن.
1- مستدرك الوسائل، ج8، ص351، حديث9634
2- بحارالانوار، ج43، ص117
3- بحارالانوار، ج43، ص117
4- المستطرف، ج2، ص218
5- احقاقالحق، ج12، ص438