بعد از اینکه مطالبی پیرامون ضرورت اطاعت مطلقه از اولواالامر در ردیف اطاعت از خدای سبحان و رسول خدا(صَلَّی الله ُ‌عَلَيْهِ وَ‌الِه) استفاده شد، توجّه به این نکته حائز اهمّیّت است که آیا کسانی که اطاعت ایشان در ردیف اطاعت خداوند ضرورت دارد، میتوانند آنچنان که برخی از علمای اهل تسنّن نوشتهاند، عالمان باشند؟ و آنها که در جریان سقیفه نشستند و خلیفه تعیین کردند و امر ولایت را از مسیر خود منحرف نمودند، میتوانند اولواالامر باشند و حکم اینها که منتخب خود را جایگزین منتخب خداوند نمودند، میتواند در ردیف اطاعت خداوند واجب باشد؟ در زمان رسول خدا(صَلَّی الله ُ‌عَلَيْهِ وَ‌الِه)، اولواالامر، خودِ رسول الله(صَلَّی الله ُ‌عَلَيْهِ وَ‌الِه) بودند و بعد از سلسلة جلیلة نبوّت، نوبت به سلسلة جلیلة امامت میرسد و اولواالامر، آن بزرگواران میباشند.
برای شناخت اولواالامر باید به قرآن کریم رجوع کرد که خداوند متعال در سورة مبارکة واقعه، این چنین بیان میفرماید: «لا يَمَسُّهُ اِلاَّ الْمُطَهَّرُون»[1] با حقیقت قرآن، جز مطهّران نمیتوانند تماس پیدا کنند. حال این مطهران را که خدای سبحان در مبارکة واقعه بیان فرموده، در سورة مبارکة احزاب اینچنین معرّفی میفرماید: «اِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا»[2]. خداوند خواسته که کساء شریف عصمت را بر قامت اهلبیت عصمت و طهارت(عَلَيْهِم السَّلام) نماید و آنان را تطهیر کند تطهیر کردنی«وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا». یعنی مقام عصمت، آنان را از هرگونه خطا مصون میدارد.
کتب آسمانی پیش از قرآن کریم بمانند تورات و انجیل توسط عدّهای از علمایشان تحریف شدند «يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِه»[3] ولی خدای سبحان حفظ و صیانت قرآن کریم را خود عهدهدار شده است «اِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ اِنّا لَهُ لَحافِظُون»[4]. حال، همانطور که قرآن کریم، معصوم از افزایش و مصون از کاهش و محفوظ از هرگونه تحریف است، همانگونه، حضرات معصومین(عَلَيْهِم السَّلام) نیز که قرآن ناطق میباشند، معصوم از هرگونه خطا و نسیان و اشتباه هستند.
1- مسّ نمیکنند آن را مگر پاکيزگان (مبارکه واقعه/79).
2- اين است و جز اين نيست اراده فرموده خداوند تا ببرد از شما اهل بيت بدی را و پاک گرداند شما را پاک کردنی (مبارکه احزاب/33).
3- میگردانند سخن را از جاهايش (مبارکه نساء/46).
4- همانا ما نازل کرديم ذکر (قرآن) را و همانا ما آن را البتّه حفظ کنندگانيم (مبارکه حجر/9).