:

     همان­طور که استفاده شد، آیات قبلی در مورد جهاد و مجاهده و اجر عظیم جهاد بود. حال خدای سبحان بعد از اینکه اجر عظیم جهاد را در آیـات شریفة سابق بیان فرمود، در آیة شریفة مورد بحث می­فرماید: بـا توجّه بـه اجر عظیم و پاداش و منزلت جهاد فی­سبیل الله، چه شده برای شما مؤمنین که با وجود اینکه قدرت بر کمک و یاری مستضعفان دارید، در راه خداوند و نجات مستضعفان از مردان و زنان و کودکانی که تحت ظلم و در چنگال مستکبران گرفتارند، جهاد نمی­کنید؟

     مطلبی که توجّه به آن حائز اهمیّت می­باشد، این است که: تعالیم عالیة قرآن کریم و دعوت­های آن، بر اساس فطرت انسانی وضع شده است. خداوند متعال، بندگانش را به هیچ مسئله­ای دعوت نفرموده، مگر اینکه فطرت انسانی را با آن سرشته است. در اين مورد نيز پیکار با ظالمان و کمک به مستضعفان، مسئلة فطری است. انسان فطرتاً عدل­پذیر و ظلم­ستیز است و عدل و عدالت را دوست دارد و از ظلم و بی­عدالتی متنفّر می­باشد و چون چنین است، خداوند متعال بندگانش را دعوت می­فرماید که با ظلمِ ظالمان مبارزه کنند و به یاری ستمدیدگان و مستضعفان بشتابند و آنان را در پیکار با ظالمان کمک کنند.

     خدای سبحان، بار دیگر معیار و ارزش در جنگ و جهاد را یادآوری فرموده که فی سبیل الله بودن است. تمام عبادات و کارها در صورتی دارای اجر و ارزش هستند که فی سبیل الله باشند.

 

*مطالب تفسيري از تفسير تسنيم مباركة نساء استاد جوادي آملي و از تفاسير الميزان، مجمع­البيان، تفسير نمونه و تفسير نور اقتباس گرديده است.