خداوند متعال همة موجودات را برای انسان خلق فرموده و همه را خادم انسان و ابزار رسیدن به هدف نهایی قرار داده است. اگر انسان غیر از آن هدفی که خدای سبحان برای او مقرّر فرموده، به دنبال هدف دیگری باشد، ضرر کرده است.

     پس هدف از خلقت انسان، قرب الهی است و به این سبب خدای سبحان، بندگانش را دعوت به عبودیّت و بندگی می­فرماید «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْاِنْسَ اِلاّ لِيَعْبُدُون‏»[1]. انسان در سایة عبادت، به قرب الهی می­رسد، لکن با توجه به اینکه بدون الگو نمی­تواند در این مسیر حرکت کند، لذا خدای سبحان انسان­های کامل را به عنوان الگو برای انسان معرفی فرموده است «لَقَدْ كانَ لَكُمْ فی‏ رَسُولِ اللهِ اُسْوَةٌ حَسَنَة»[2] و اگر انسان نسبت به الگوهای دینِ خود معرفت پیدا کند و آنان را بشناسد و ویژگی ایشان را بداند، آنان را در برابر خود الگو قرار می­دهد و پرواضح است که مهمترین ویژگی ایشان، عمل به قرآن کریم است، همان طور که در مورد حضرت پیـامبر اسلام(صَلَّي ­­اللهُ ­عَلَيْهِ ­وَ‌­الِه) آمده است: «كـانَ خُلُـقُهُ الْقُـرْآن»[3]. آن بزرگـوار و آل­طاهرینشان ارسال شده­اند تا خداوند را به انسان معرفی کنند و او را به توحید دعوت نمايند و معرفت آن بزرگواران، مَعرِفَةُ­الله است. ارزش هر انسانی، به میزان هدف و الگوهایی است که برای خود انتخاب می­کند و با توجه به اینکه هدف هر انسانی، محبوب اوست، لذا برای اینکه انسان بداند ارزش و منزلت او در پیشگاه الهی چقدر است، توجه کند که محبوبش چیست؟ اگر اهداف ظاهری، هدف نهایی برای انسان باشد، اگر هدف انسان، مسائلی مانند مال و مقام و علم و مدرک و ... باشد، ضرر کرده است. انسان خلق شده تا به قرب الهی برسد و کمتر از آن در شأن او نمی­باشد. راه اصلی برای رسیدن به قرب، تبعیّت و پیروی از حضرات معصومین(عَلَيهِم ­السَّلام) است و چنانچه این راه را در پيش گرفت، به مقصد می­رسد، همان­طور که خدای سبحان خطاب به حضرت پیامبر اسلام(صَلَّي ­­اللهُ ­عَلَيْهِ ­وَ‌­الِه) فرمود: «عَلِیٌّ هُوَ الصِّراطُ الْمُسْتَقيم‏»[4]. شاهراه توحید، ولایت است. با ولایت، انسان بـه توحید می­رسد و هدف خود را می­یـابد. حضرت پیـامبر اکرم(صَلَّي ­­اللهُ ­عَلَيْهِ ­وَ‌­الِه) و اهل­بیت(عَلَيهِم ­السَّلام) ارسال شده­اند تا انسان را به توحید برسانند و اگر انسان به معرفت آنها برسد، درواقع به خداوند رسیده است. حضرات ائمّة اطهار(عَلَيهِم ­السَّلام) آیت اکبر خداوند هستند، همانطور که حضرت امام علی(عَلَيهِ­ السَّلام) فرمودند: «ما لِلّهِ آيَةٌ اَكْبَرُ مِنّی‏»[5] و اگر کسی بخواهد بـه مَعرِفَةُ ­الله برسد، تنها راه، امـامت و معرفت امام(عَلَيهِ­ السَّلام) است و جز این راه، مسیری وجود ندارد، چراکه این، مسیری است که خداوند آن را برای انسان گشوده و راه و سبیل خود قرار داده است: «اَطيعُوا اللهَ وَ اَطيعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِی الْاَمْرِ مِنْكُمْ»[6].

     حضرت پیامبر اسلام(صَلَّي ­­اللهُ ­عَلَيْهِ ­وَ‌­الِه) و ائمّة هدی(عَلَيهِم ­السَّلام) باب­الله و باب توحید هستند. حضرت امام علی(عَلَيهِ­ السَّلام) فرمودند: «نَحْنُ الْبُيُوتُ الَّتی اَمَرَ اللهُ بِها اَنْ تُؤْتٰى مِنْ اَبْوابِها نَحْنُ بابُ اللهِ وَ بُيُوتُهُ الَّتی يُؤْتٰى مِنْهُ فَمَنْ تابَعَنا وَ اَقَرَّ بِوَلايَتِنا فَقَدْ اَتَى الْبُيُوتَ مِنْ اَبْوابِها»[7] ما خانه­های خداوند هستیم که خداوند امر فرموده از درهای آنها وارد شوید، مائیم درِ خداوند و خانه­های او که وارد می­شوند از آن، پس کسی ­که تبعيّت کند از ما و اقرار کند به ولایت ما، پس به تحقیق وارد شده به خانه­ها از درهای آنها.

 

1- و خلق نکردم جن و انس را مگر برای اینکه عبادت کنند مرا (مبارکه ذاريات/56).

2- البتّه به تحقيق هست برای شما در رسول خدا(صَلَّي ­­اللهُ ­عَلَيْهِ ­وَ‌­الِه) الگوی نيکويی (مبارکه احزاب/21).

3- فضائل­الخمسة من الصحاح­السّتة، ج1، ص123

4- علی(عَلَيهِ­ السَّلام)، اوست راه راست (الکافی، ج1، ص417).

5- نيست برای خداوند نشانه­ای بزرگتر از من (بحارالانوار، ج23، ص206).

6- اطاعت کنيد خداوند را و اطاعت کنيد رسول را و صاحبان امر از شما را (مبارکه نساء/59).

7- بحارالانوار، ج24، ص248