اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

اَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللهِ لَوَجَدُوا فيهِ اخْتِلافاً كَثيراً﴿82﴾ وَ اِذا جاءَهُمْ اَمْرٌ مِنَ الْاَمْنِ اَوِ الْخَوْفِ اَذاعُوا بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ اِلَى الرَّسُولِ وَ اِلى‏ اُولِی الْاَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطانَ اِلاّ قَليلاً﴿83﴾

     ترجمه: آیا پس تدبّر نمی ­کنند در قرآن که اگر باشد از نزد غیر خداوند، البتّه مي یافتند در آن اختلاف زیادی﴿82﴾ و زمانی که آمد به ایشان (به منافقان و ضعیف الایمان ها) امری (خبری) از ایمنی یا خوف و ترس (از مسائل اطمینان بخش يا ترسناک) منتشر می کنند آن را و اگر مراجعت می دادند (آن خبری را که رسیده بود) به سوی پیامبر و به سوی صاحبان امر از ایشان (پیشوایان معصوم(عَلَيهمِ السَّلام))، البتّه می دانستند آن را کسانی که قدرت استنباط دارند به آن از ایشان (یعنی کسانی که اهل بصیرت هستند در آن واقعه صلاح اندیشی می کردند) و اگر نبود فضل خداوند بر شما و رحمت او، البتّه تبعیّت می کردید شیطان را، مگر اندکی﴿83﴾

     شهادت وجود مقدّس خاتم النّبیّين و سیّدالمرسلین حضرت پیـامبر اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِه) و سِبط اکبرشـان حضرت امام حسن مجتبی(عَلَيهِ السَّلام)­ و همچنین شهادت وجود مبارک حضرت علی ­بن موسی ­الرّضا(عَلَيهِ السَّلام) به پیشگاه مقدّس فرزند بزرگوارشان، حضرت امام عصر(عَجَّلَ اللهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّريف) و پیروان حقیقی و شیعیان واقعی آن بزرگوار، علی الخصوص خواهران محترم قرآنی و جوانان عزیز تسلیت و تعزیت عرض می­شود. «خداوند به مقرّبین درگاهش همة ما را با آن بزرگواران محشور بفرماید».