روزة ماه مبارک رمضان يک محتوايي دارد که مربوط به بنده است و آثـاری دارد که مربوط بـه خداوند است. اگر محتوا که مربوط به بنده است و همان عمل به تعاليم عاليه قرآن میباشد، محقّق شود، حتماً از آثـار پربار آن که مربوط به خداوند است، بهرهمند میگردد که همان پذيرش و قدريابی در شب مقدّس قدر است. هيچ ماهی در سال به عظمت ماه مبارک رمضان نمیرسد و هيچ شبی در طول سال به شرافت شب قدر نمیباشد. زيباترين تدارک که انسان در اين شبها میتواند فراهم کند، اصلاح و تربيت خودِ نفسانی است. ماه مبارک رمضان، بهار قرآن است و سفارش اکيد قرآن کريم بر تهذيب و تزکيه میباشد، ولذا ماه مبارک رمضان، بهار تهذيب و تزکيه است. ماه مبارک رمضان، بهار عفو و گذشت است، بهار صبر و مدارا و کنار آمدن با برخوردهای ناهنجار ديگران و پيشقدم شدن در رفع کدورتها، خصوصاً در محيط خانواده است. همة اينها وسيلة تعالی روح انسان میباشد. وقتی انسان عفو و گذشت میکند و يا با مشکلات عديده کنار میآيد و صبر پيشه مینمايد، درواقع خود را رشد میدهد و به خود خدمت میکند. خوشا به حال کسانی که با صبر و تحمل در مشکلات و با عفو و گذشت و زدودن کينه و کدورتها، به استقبال شبهای قدر میروند. بطور کلی هر عمل خيری که انسان انجام میدهد موجب رشد و تعالی خود او میشود، به عنوان نمونه: انفاق فی سبيل الله باعث پـاکسازی درون از بخل و شُحّ نفس و رسيدن بـه رشد و تعـالی میگردد.
شب نيمة ماه مبارک رمضان که مصادف با ولادت قرآن ناطق است، شب درخواست توفيق برای درک شب مقدّس قدر و رسيدن به حقيقت روزهداری میباشد. بيان نورانی امام جعفر صادق(عَلَيهِ السَّلام) در مورد حقيقت روزهداری را که اجتناب از معاصی میباشد، شاعر در قالب اشعار اينچنين سروده است:
«گفت صـادق آن ششم رهبـر امـام
از بــراى روزهداران ايــن كـــلـام
روزه امســاك از غـذا و آب نيـست
هركه تنهـا اين كند ز اصحـاب نيست
روزه خــوددارى بُــوَد از هـر دروغ
گـر زبــان آلـوده شد، زايـل فـروغ
روزه خـوددارى بُــوَد از هـر گنــاه
چشـم بستـن از خيــانت در نگــاه
روزه خـوددارى بُــوَد از هـر نــزاع
روح انسـان زيـن سبـب در ارتفـاع
روزه خوددارى زِ رَشك است و خداع
فرق انسـان پس چه بـاشد از سبـاع
از سخنچينى و غيبتهـا جـداست
آن كـه ذكرش دائمـاً نـام خداست»
در آستانة شهادت حضرت علی(عَلَيهِ السَّلام) آماده میشويم که به باب آن بزرگوار برويم که درِ رحمت آن حضرت برای اسير و فقير و يتيم همواره باز است و تنها اختصاص به آن زمان ندارد «وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْكيناً وَ يَتيماً وَ اَسيراً»[1]، ولذا اگر در دو ماه شريف رجب و شعبان، در آمادگیسازی کمکاری شده، حداقل در اين ماه، در توبه و گدايي کم نياوريم و گدای کاهل نباشيم و تمسّک و توسّل به آن بزرگواران نمائيم که حضرت پيامبر اسلام(صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ‌الِه) فرمودند: «ما اِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِما لَنْ تَضِلُّوا اَبَداً»[2].
«بارالها! به روان مقدس حضرت محمد و آل محمد(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) درود فرسـت و در امـر ظهـور و فرج مـولا و مقتـدایمـان حضـرت ولیّعصر(عجِّلاللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) تعجیل بفرما. پروردگارا! توفيق بيداری از خواب گران غفلت و توبة حقيقی از تمام خطاها و قصورها و معاصی و گنـاهان به همة ما مرحمت بفرمـا. خداوندا! توفيق بهرهمندی از فيوضات و برکات ايّام و ليالی ماه مبارک رمضان به همة ما عنايت بفرما. خداوندا! همة ما را از شرّ نفس و شيطان و سقوط در ورطة هلاکت معنوی، مصون و محفوظ بفرما. پروردگارا! همة ما را از شيعيان و پيروان حقيقی حضرات اهل بيت عصمت و طهارت(عَلَيهِمُ السَّلام) مقرر بفرما و از شفاعت کبرای آن بزرگواران بهرهمند بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمدیده علیالخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق و سوریه و يمن نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
1- و اطعام میکنند طعام را در راه دوستی او به فقير و يتيم و اسير (مبارکه انسان/8).
2- اگر تمسّک کنيد به آن دو، هرگز گمراه نمیشويد تا ابد (احتجاج، ترجمه غفاری مازندرانی، ج2، ص502).