در جلسة سابق چند بخش از موارد انفاق استفاده شد که اوّلی، انفاق در حقّ پدر و مادر می باشد که دارای اجر و فضیلت بسیاری است. بالاترین انفاق و احسان در حقّ والدینِ متوفّی، پرداخت دیون آنهاست، به این صورت که اگر نماز و روزة قضا، یا حج و خمس و زکات و یا حقّالناسی بر ذمّه دارند، فرزندان بعد از وفاتشان نماز و روزة استیجاری برایشان بگیرند یا حج نیابتی انجام دهند و به نیّت ادای حقّ الناس و خمس و زکاتِ والدين، انفاق و احسان نمایند تا آنان از عذاب و کیفر روز قیامت رها شوند. افراد قابل اعتمادی وجود دارند که بـا نازلترین قیمت، نماز و روزة استیجاری قبول می کنند.
البتّه لازم به توضیح است که: نماز و روزه و سایر عباداتی که انسان در زمان حیاتِ خود انجام میدهد، اجر و فضیلت بسی بالاتری از نماز و روزة استیجاری یا حج نیابتی دارد، لکن احسان و انفاق در حقّ متوفّی به نیّت پرداخت حقوق و ادای دیونی که بر ذمّه دارد، موجب تخفیف عذاب میگردد. یکی از موارد بخل، این است که فرزندان در مورد پرداخت حقوقی که والدین بر ذمّه دارند، بخل ورزند.
قسمت دیگری از انفاقها مربوط به انفاق فرهنگی بود که آن چنان عظمتی دارد که وقتی حضرت پيامبر اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) از جناب جبـرئيل(سَلامُ اللهِ عَلَيه) در مورد صدقه پرسيـدند، جواب داد: «ای محمّد(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) صدقه پنج نوع است ... و یک در مقابل صدهزار، صدقهای است که به طالب علم میدهيم»[1]. انفاقهای فرهنگی، شامل چاپ کتب یا جزوه های دینی و مذهبی و تربیتی یا تهیّة چنین کتب و جزواتی و هدیه دادن آنها به دیگران و گذاشتن آنها در اماکن عمومی بمانند آرامگاه مطهّر حضرات امامزاده ها، مطب پزشکـان و ... میباشد تـا توسط عموم مردم که بـه آنجا رجوع می کنند، مورد استفاده قرار گیرد که چنین انفاقهایی دارای اجر سرشار و ادامه دار است.
بخشی از انفاقهای فرهنگی مربوط به انفاق از وقت در مسير خدمت به دين و جلب رضایت پروردگار می باشد. مطالب تفسیری بسیاری وجود دارند که هنوز به صورت جزوه و مکتوب درنیامده اند و اگر خواهران محترم بتوانند به توفیق الهی و توجّهات حضرت ولیّ عصر(عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) این مطالب را تنظیم نمایند، عمرشان را برکت بخشیده و به باقیات صالحات عظیمی دست مییابند. عده ای از خواهران محترم که سایت قرآنی را راه اندازی کرده اند، باقیات صالحات عظیمی انجام داده و عمرشان را بها بخشیده اند. عدّه ای تا ساعت دو نیـمه شب در تنظیم مطـالب و جزوات قرآنی تـلاش می کنند و عدّه ای مشغول گشت و گذار در سایتهای غیراخلاقی یا غیرضروری و ارسـال پیـامک و ... هستند. هر دوی اینهـا تلاش میکنند، ولی یکی با تلاش، خود را جاویدان میسازد و دیگری نه در دنیا و نه در آخرت طرفی نمیبندد «عامِلَةٌ ناصِبَةٌ»[2]. بنابراین چه نیکوست جوانان عزیز و خواهران محترم با انفاق نمودن روزانه ساعتی از وقت خود و اشتغال به کارهای فرهنگی و تنظیم مطالب قرآنی یا تایپ مطالب تفسیری و پیاده نمودن جزوات و ... به عمر و وقتشان برکت دهند و در زمرة کسانی قرار گیرند که پروندة اعمالشان تا روز قیـامت بسته نمیشود. دیگران عمل خیر انجام میدهند و اینان هم بهره میبرند.
1- اثنی عشريّه، ص205
2- عمل کنندة رنج برنده (مبارکه غاشيه/3).