قبل از ادامة مطالب مربوط به حکم سوم پروردگار در مورد زنانِ ناشزه و شرح کيفر الهی در مورد آنان، ارزش و جايگاه زن در آيينة اسلام و بيانات مبارک حضرات معصومين(عَلَيهِم السَّلام) استفاده میشود.
حضرت پيامبر اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) فرمودند: «جبرئیل به اندازهای دربارة زنان سفارش کرد که گمان بردم طلاق دادن زنان حرام خواهد شد»[1] و در بيان نورانی ديگری از آن حضرت آمده است: «برادرم جبرئيل چنان در زمينة احترام و رعايت حقوق زنان اصرار و تأکيد ورزيد که خيال کردم برای مرد، حرام است کمترين آزار و توهينی حتّی به اندازة گفتن کلمة «اُفّ» بر زنان روا بدارد»[2]. همچنين آن حضرت فرمودند: «هر چه ایمان بنده افزون شود، محبت او نسبت به زنان(محرم خود) افزون میشود»[3]. يکی از جلوه های ويژة اخلاقی حضرات انبياء و اوصياء(عَلَيهِم السَّلام)، دوستی و محبّت و مهربانی به زنان است. امام صادق(عَلَيهِ السَّلام) فرمودند: «به ما خاندان رسالت هفت چيز اعطا شده که نه پيش از اين و نه پس از اين به ديگری داده نشده و نخواهد شد ... يکی از آنها علاقمندی، دوستی و مهربانی با زنان است»[4]. در روايت ديگری از آن بزرگوار مذکور است که: «به بانوان بسيار نيکی کنيد و به آنان مهر بورزيد»[5] و نيز فرمودند: «زنان خويش را دوست بداريد»[6].
روزی حضرت پيامبر اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) وارد منزل حضرت فاطمه(سَلامُ اللهِ عَلَيها) شدند و مشاهده کردند که حضرت زهرا(سَلامُ اللهِ عَلَيها) کنار ديگ غذا نشسته اند و حضرت امام علی(عَلَيهِ السَّلام) نيز عدس پاک میکنند، آن بزرگوار را بسیار تجلیل نموده و فرمودند: «... خدمت شوهر به همسرش، کفّارة گناهان بزرگ وی (و سبب آمرزش او) میشود، آتش غضب خداوند را خاموش میکند، مهرية حورالعين به شمار میرود و موجب افزايش اعمال نيک و بالا رفتن درجات وی میشود»[7] و در موردی نيز فرمودند: «يا علی! خدمتکارِ همسر نمی شود مگر شخص صديق و درستکار يا شهيد يا مردی که خداوند متعال خير دنيا و آخرتش را خواسته باشد»[8].
در بیان نورانی دیگری از حضرات معصومين(عَلَيهِم السَّلام)آمده است: «زنان امانتهای خداوند در دستهای شما هستند... آنها بر گردن شما حقوقی دارند که ادای آنها ضروری و واجب است... به آنان مهر بورزید، دلهايشان را شادمان کنيد و خرسندشان سازيد تا با شما زندگی کنند، به آنان کم توجّهی نکنید و مورد خشم خود قرارشان ندهيد و چیزهایی را که به آنها داده اید، بدون اجازه و رضایتشان از آنان بازپس نگیرید»[9]. همچنين فرمودند: «ایزد مهربـان بر شوهری کـه به همسرش سخت میگیرد تا جایی که او حاضر شود مالی بپردازد (و یا مثلاً بگوید: مِهرم حلال و جانم آزاد)، جز به آتش جهنّم رضا ندهد، زيرا باری تعالی دربارة زن همانگونه خشمگين میشود که در ستم به یتیم»[10]. باز از آن بزرگواران مذکور است: «هر مردی سیلی به صورت همسرش بزند، خداوند به مالک (خازن آتش دوزخ) امر میکند که هفتاد سیلی آتشین بر صورت وی بنوازد و هر مردی که از دستش برای کشیدن یا کندن موی سرِ زنش استفاده کند، با میخهای آتشین میخکوب خواهد شد»[11]. همچنین حضرت پیامبر اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) فرمودند: «اِنَّ مِنْ شِرارِ رِجالِكُمُ ... وَ الضّارِبَ عَبْدَهُ وَ الْمُلْجِئَ عِيٰالَهُ اِلىٰ غَيْرِه»[12] همانا از شرورترین مردانتان کسی است که ... همسرش را بزند و حقوق عائلة خود را به دیگری واگذار کند. در بیان نورانی دیگری نیز میفرمایند: «هر كس حقوق عائلة خويش را ضايع کند، از رحمت خداوند به دور است»[13]. باز از آن حضرت مذکور است: «مردِ باایمان در خورد و خوراک تابع همسر و فرزندان خویش است»[14] یعنی به میل آنان غذا میخورد و آنان را در انتخاب و تهیّة غذا آزاد میگذارد.
1- مستدرک الوسائل، ج14، ص250
2- مستدرک الوسائل، ج14، ص252
3- مستدرک الوسائل، ج14، ص157
4- مستدرک الوسائل، ج14، ص157
5- مکارم الاخلاق، باب8، فصل اوّل، ص196
6- مستدرک الوسائل، ج14، ص158
7- جامع السّعادات، ص318
8- بحار، ج13، ص133، چاپ ايران
9- مستدرک الوسائل، ج14، ص252
10- ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص658
11- مستدرک الوسائل، ج14، ص250
12- بحار الانوار، ج69، ص115
12- وسائل الشّيعه، ج14، ص122؛ کافی، ج4، ص12
14- کافی، ج14، ص12، حديث6