خداوند متعال را بسیار شاکر و سپاسگزاریم که توفیق عنایت فرمود و تفرّج و شادی ما را در روز سیزده فروردين در مجلس ذکر خود قرار داد. قدر این نعمت عظیم را بدانیم، این لطف خاصّ و عنایت حق است که محبّت قلوب ما را به مجلس قرآن جهت داده است. هر چند که حق نداریم خودمان را بالاتر از آنانی که حضور ندارند بدانیم، چراکه ای بسا آنانکه آرزوی مقدّس حضور در جلسة قرآن را داشتند و به دلایلی موفق به آن نشدند، در پیشگاه خداوند به عالیترین صورت مأجور باشند، لکن از خداوند بسیار تشکر میکنیم که بندهنوازی فرمود و ما را مشمول الطاف خاصّه خویش و آن بزرگواران قرار داد.
لازم به ذکر است که: دین مبين اسلام گردش و تفریح را مطرود ندانسته، بلکه آنچه را که نهی فرموده، یکی گناه و معصیّت و دیگری بدعت در این زمینه است. از اينرو اگر گردشها و تفریحها گناهآلود و مختلط باشند، خداوند به آن راضی نیست و گناه و معصيت محسوب میشوند و نيز بدعتگزاری در این زمینه، به اين صورت که تصوّر کنیم عدد سیزده نحس است و آن روز شگون ندارد، موجب مسئوليّت در پيشگاه الهی است. توجّه نمائيم که ولادت مبارک حضرت علی(عَلَيهِ السَّلام) در روز سیزده ماه شريف رجب میباشد و عدد سیزده با سایر اعداد تفاوتی ندارد و هرآنچه که از سوی خدای سبحان میباشد، مبارک است و آنچه که شوم و بدیمن است، مربوط به اعمال سوء و گناه و معصیّت بندگان میباشد «قالُوا طائِرُكُمْ مَعَكُمْ»[1]. تمام اعمال اولیای الهی و موحدان واقعی و مؤمنان راستين، به حساب پروردگار است و حتی مسافرتشان خارج از برنامههای عبادی آنان نیست، چراکه آنان از سیر و سفر در روی زمین، عالیترین درسها و عبرتها را اخذ میکنند «قُلْ سيرُوا فِي الْاَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبين»[2]. آنان با ديدن کاخها و آثار طواغیت و پادشاهان گذشته، تأمّل و تفکّر میکنند که کجا هستند آنانکه از کشته، پشته میساختند؟ مرحوم خاقانی(عَلَيهِ الرَّحمَة) با ديدن ویرانههای ايوان مدائن این قصیده را سرودند:
«هان ای دل عبرتبين از ديده نظر کن هان
ايــوان مـدائـن را آيـيـنـة عبـرت دان
دنـدانـة هر قصـری پنـدی دهـدت نو نو
پنـد سـرِ دنـدانـه بـشنـو زِ بُـن دنـدان
گفتی کـه کجـا رفتند آن تـاجوران اینک
زیشان شکم خـاک است آبستن جاویدان»
«بارالها! به روان مقدّس حضرت محمّد و آل محمّد(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) درود فرست و در امر ظهـور و فرج مولا و مقتدایمـان حضـرت ولیّعصـر (عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّریف) تعجیل بفرما. خداوندا! توفيق اجتناب از محارم و نواهی و عمل به واجبات و فرايض به همة ما مرحمت بفرما. پروردگارا! توفيق عبرتگيری از پديدهها و تحوّل طبيعت و رسيدن به احسنالحال به همة ما عنايت بفرما. خداوندا! توفيق تأسّی از انسانهای کامل و تمسّک به قرآن و عترت (عَلَيهِم السَّلام) در تمام امور و شئون زندگی به همة ما مرحمت بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرمـا. اموات محترم غریق رحمت بفرمـا. بـه مسلمانـان ستمدیده علیالخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق و سوريه نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
1- گفتند: شومی شما با خود شماست (مبارکه یس/19).
2- بگو در زمین سیر کنید، سپس بنگرید که سرانجام تکذیب کنندگان چگونه بوده است (مبارکه انعام/11).