اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
اَ لَمْ تَرَ اِلَى الَّذينَ يُزَكُّونَ اَنْفُسَهُمْ بَلِ اللهُ يُزَكّی مَنْ يَشاءُ وَ لا يُظْلَمُونَ فَتيلا﴿49﴾ اُنْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللهِ الْكَذِبَ وَ كَفٰى بِهِ اِثْماً مُبيناً﴿50﴾
ترجمه: آيا نديدی کسانی را که تزکيه میکنند خودشان را (خودستايی میکنند)، بلکه خداوند میستايد کسی را که بخواهد و ظلم کرده نمیشوند به اندازة فتيل﴿49﴾ (پیامبرم) نگاه کن چگونه افترا میبندند بر خداوند دروغ را و کافی است آن گناه آشکار﴿50﴾
ولادت باسعادت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ)، کاملترین، زیباترین، بزرگترین و محبوبترین عبد الهی، عصارة جهان هستی و عطیّه پروردگار متعال بر جهان و فرزند بزرگوارشان حضرت امام صادق(عَلَيهِ السَّلام) به پیشگاه مقدّس تمام حضرات انبیاء و اوصیاء(عَلَيهمِ السَّلام) و حضرت ولیّ عصر(عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) و تمام پیروان حقیقی و منتظران واقعی علی الخصوص خواهران محترم تبریک و تهنیت عرض میشود. «خداوند به مقرّبين درگاهش همة ما را از پيروان حقيقی آن بزرگواران مقرّر بفرمايد». «اَللّهُمَّ اجعَلْ مَحیایَ مَحیا مُحَمَّـدٍ وَ آلِ مُحَمَّـدٍ(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) وَ مَماتی مَماتَ مُحَمَّـدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ)»[1].
1- پروردگارا، قرار بده زندگی مرا زندگی محمد و آل محمدی(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) و مرگ مرا مرگ محمّد و آل محمّدی(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) (مفاتیح الجنان، فرازی از زیارت عاشورا).