همانطور که در جلسة سابق استفاده شد، ماه ربيع الاوّل ماه هجرت حضرت پيامبر اسلام(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) از مکّه به مدينه است و معلوم شد که حضرت رسول خدا(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ)، در درون غار در کمال آرامش قرار داشتند و به شخص همراه خود فرمودند: «لا تَحْزَنْ اِنَّ اللهَ مَعَنا»[1] یعنی وقتی خداوند با ماست، دیگر جای ترس و خوف نیست. معیّت خداوند با انسان دو گونه است: یکی معیّت عمومی و همگانی است که انسان هر جا باشد، خداوند با اوست «هُوَ مَعَكُمْ اَيْنَ ما كُنْتُم»[2]. نویسندهای خارجی مینویسد: «ممکن است جایی را پیدا کنید که خالی از سکنه باشد، لکن جایی را پیدا نخواهید کرد که خالی از خداوند باشد». دوم معیّت خاص است که خداوند متعال، آن را در قرآن کریم به گروه های خاصّی نسبت میدهد «اَنَّ اللهَ مَعَ الْمُتَّقين»[3]، «اِنَّ اللهَ مَعَ الَّذينَ اتَّقَوْا وَ الَّذينَ هُمْ مُحْسِنُون»[4]، «اِنَّ اللهَ مَعَ الصّابِرين»[5]، «اَنَّ اللهَ مَعَ الْمُؤْمِنينَ»[6]. آیات شریفة مذکور بیانگر این حقیقت است که اگر انسان خود را تزکیه و پاکسازی کند و در زمرة متّقین و مؤمنین و صابرین و محسنین قرار گیرد، علاوه بر معیّت عمومی و همگانی، از معیّت خاص که بهره مندی از الطاف خاص پروردگار است، برخوردار خواهد شد «اَللّهُمَّ اجْعَلْنا مِنْهُمْ».
«بارالها! به روان مقدس حضرت محمد و آل محمد(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ) درود فرسـت و در امـر ظهـور و فرج مـولا و مقتـدایمـان حضـرت ولیّ عصر(عجِّل اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّريف) تعجیل بفرما. خداوندا! توفيق توبة حقيقی و رسيدن به عبوديّت و بندگی به همة ما عنايت بفرما. پروردگارا! همة ما را آشنا و عامل به وظايفمان مقرّر بفرما و همة ما را از مستی مدح و تجلیل دیگران مصون و محفوظ بفرما. خداوندا! توفيق حقپذيری و تبعيّت و پشتيبانی از حق به همة ما مرحمت بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمدیده علی الخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق و سوریه نجات کرامت بفرما».
«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ
صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»
1- محزون نباش که همانا خداوند با ماست (مبارکه توبه/40).
2- او با شماست هرکجا که باشید (مبارکه حدید/4).
3- اینکه خداوند با پرهیزکاران است (مبارکه بقره/194).
4- همانا خداوند با کسانی است که تقوا پیشه کردند و ایشان نیکوکارهستند (مبارکه نحل/128).
5- همانا خداوند با صابران است (مبارکه انفال/46).
6- اینکه خداوند با مؤمنین است (مبارکه انفال/16).