اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ * بِسْمِ اللهِِ الرَّحْمنِ الرَّحيم

اَمْ لَهُمْ نَصيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَاِذاً لا يُؤْتُونَ النّاسَ نَقيرا﴿53

     ترجمه: برای آنهـاست بهره­ ای از سلـطنت، پس آن زمـان نمی­دادند مردم را به اندازه ذرّه ­ای﴿53

     نقير: چيز بسيار ريز و کوچک که مرغ و پرنده با يک منقار زدن از زمين برمی­دارد، همچنين به گودی پشت هستة خرما هم گفته شده است. خلاصه نقير، کنايه از بی­ ارزشی و کوچکی است.