آیة شریفة مورد بحث در مورد «مُختال فَخُور» می­باشد که در آیة شریفة 36 همین مبارکه استفاده شد. آیات شریفة 44 تا 58، در بیان مصداقی از «مُختال فَخُور» و کسانی هستند که اهل بُخل بوده و گرفتار فخرفروشی می ­باشند که یهود و نصاری و بیشتر آن­ها عُلمای یهود و نصاری هستند.

     خداوند متعال در آیة شریفة مورد بحث در مقام هشدار به مسلمانان و مذمّت علمای یهود و نصاری می­فرماید: پیامبرم آیا ندیدی کسانی که بهره ­ای از کتاب دارند، می­خرند گمراهی را و اراده می­کنند اینکه گمراه شوید از راه راست؟ تنها کتاب آسمانی که تحریف نشده و حتّی یک حرف آن جا به جا نگشته، قرآن کریم است که در سورة مبارکة حجر به این حقیقت اشاره شده است «اِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ اِنّا لَهُ لَحافِظُون‏»[1]. امّا علمای یهود و نصاری برای حفظ موقعیّت خودشان دین ­فروشی کردند و دین را به دنیا و مال دنیا و آیات الهی را به بهای اندکی فروختند «اِشْتَرَوْا بِآياتِ اللهِ ثَمَناً قَليلا»[2]. علمای یهود و نصاری از پیروانشان پول می­گرفتند و در قبال آن، برگه ­های مغفرت می­دادند و قسمتی از بهشت را به ایشان می­فروختند و به این ترتیب اَخّاذی می­کردند «اِنَّ كَثيراً مِنَ الْاَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ لَيَاْكُلُونَ اَمْوالَ النّاسِ بِالْباطِل‏»[3]. از اینرو به هنگام نزول قرآن کریم، تورات و انجیل آلوده به شرک شده بود و علمای یهود و نصاری بهرة کمی از کتابشان داشتند و به جای اینکه در جهت هدایت مردم تلاش کنند، با سخنانِ به ظاهر آراسته و حق به جانب، مردم را گمراه می­کردند و خداوند متعال هشدار می­فرماید که ایشان، هم خودشان گمراه هستند و هم قصد گمراه کردن مردم را دارند «لا تَتَّبِعُوا اَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَ اَضَلُّوا كَثيراً»[4] و به بندگانش می­فرماید: دشمنان را بشناسید و مراقب باشید که دین شما را تضعیف نکنند. آری، خداوندی که مهربان­تر از پدر و مادر است، اینگونه دشمنان را معرّفی می­فرماید تا مبادا بندگانش را فريب دهند و به ضلالت و گمراهی بکشانند. دشمنان اسلام، با مسلمانان طرح دوستی می­ریزند تا آنان را به گمراهی بیافکنند «وَدَّتْ طائِفَةٌ مِنْ اَهْلِ الْكِتابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَ ما يُضِلُّونَ اِلاّ اَنْفُسَهُمْ»[5]، ولذا خداوند متعال در سورة مبارکة آل­عمران می­فرماید: «لا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكافِرينَ اَوْلِياءَ»[6] مؤمنان، کافران را دوست اتّخاذ نکنند و در موردی می­فرماید: «لا تَتَّخِذُوا عَدُوّی وَ عَدُوَّكُمْ اَوْلِياءَ»[7]، «لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى‏ اَوْلِياءَ»[8]، ای مؤمنان به سخنان فریبندة آن­ها گوش فرا ندهید و از غیرمؤمنان و دشمنان برای خودتان دوست اتّخاذ نکنید.

     دشمنان اسلام، هم با جنگ­های سخت می­خواهند مسلمانان را از بین ببرند و هم بـا جنگ­های نرم بمـانند تهاجم فرهنگی و ... می­خواهند آنان را گمراه کنند. جنگ نرم، خطرناک­تر از جنگ در میدان است. همان­طور که دشمنان در جنگ سخت درصدد این هستند که مسلمانان از سلاح غفلت کنند تا به ایشان حمله کنند و آنان را از بین ببرند «لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ اَسْلِحَتِكُمْ وَ اَمْتِعَتِكُمْ فَيَميلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً واحِدَةً»[9]، همانگونه در جنگ نرم نیز به محض غفلت، حمله ­های خودشان را شروع می­کنند. اگر خدای سبحان در مورد شیاطین جنّی فرمود: «لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطـان‏»[10] و در موردی می­فرماید: «اَ لَمْ اَعْهَدْ اِلَيْكُمْ يا بَنی‏ آدَمَ اَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّيْطانَ اِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبينٌ»[11]، خطر دشمنان انسی کمتر از خطر دشمنان جنّی نیست، ولذا خداوند متعال دوست و دشمن را می ­شناساند و آنگاه می­فرماید: «وَ كَفی بِاللَّهِ وَلِيّاً وَ كَفی‏ بِاللَّهِ نَصيراً»، خداوند متعال دو بار کلمة شریفة «الله» را بیان فرموده است، که خداوند ولی و سرپرست مؤمنان و يار و ياور آنان است، شما نگران نباشید و تا مرز اختیار تلاش کنید و خارج از آن را خداوند کفایت و سرپرستی می­فرماید.

 

1- همانا ما نازل کرديم ذکر را و همانا ما برای او البتّه حافظانيم (مبارکه حجر/9).

2- معامله می­کنند آيات خداوند را به بهای اندک (مبارکه توبه/9).

3- همانا بسیاری از دانايان و زاهدان هر آينه می­خورند مالهای مردمان را به باطل (مبارکه توبه/34).

4- پيروی نکنيد از خواهشهای جمعی که به تحقيق گمراه شدند از قبل و گمراه کردند بسياری را (مبارکه مائده/77).

5- دوست دارند گروهی از اهل کتاب که گمراه کنند شما را و گمراه نمی­کنند مگر خودشان را (مبارکه آل­عمران/69).

6- نبايد اخذ کنند مؤمنان کافران را دوستان (مبارکه آل­عمران/28).

7- نگيريد دشمن من را و دشمن خودتان را دوستان (مبارکه ممتحنه/1).

8- نگيريد یهود و نصاری را دوستان (مبارکه مائده/51).

9- کاش غفلت می­کرديد از سلاحتان و کالاهايتان، پس حمله می­کردند بر شما حمله­ ای واحد (مبارکه نساء/102).

10- پيروی نکنيد گامهای شيطان را (مبارکه بقره/208).

11- آيا پيمان نبستم با شما ای فرزندان آدم، اينکه تبعيّت نکنيد شيطان را، همانا او برای شما دشمنی آشکار است (مبارکه يس/60).