رعایت دقیق وقت برای حضور در جلسه از وظایف مهم مربّیان محترم می باشد. آسیب تربیتی که خُلف وعدۀ مربّی بـه متعلّمان وارد می آورد، اثرات سایر تعلیمـات او را از بین می برد. خدای سبحان در مبارکۀ صف می فرماید: «يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ»[1] چرا چیـزی را کـه بدان عـامل نیستید، می گویید. کسی کـه عامل به مسئلۀ وقت شناسی نیست، چگونه می تواند آیۀ شریفۀ «وَ الَّذينَ هُمْ لِاَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ»[2] را خوانده و تدریس کند؟ عدم وقت شناسی بمانند موریانه ای است که در روز قیامت مشاهده خواهیم کرد اعمال را از درون پوسیده کرده و از بین برده است. «از خداوند متعال خواستاریم که برای تمام عزیزان محترم مربّی و مبلّغ که مجاهدین در میدان جهاد فرهنگی هستند، که مجاهدان و مبارزان در جبهه هـا را این مجـاهدانِ جهـاد اکبر می سازند، توفیق خدمت حقیقی عنایت بفرماید و ان شاء الله تعالی جدّ عاشورا حضرت رسول اکرم(صَلَّی­ اللهُ­ عَلَيهِ­ وَ ­آلِهِ) و پدر عاشورا امیرالمومنین علی(عَلَيهِ السَّلام) و سالار شهیدان، امام حسين(عَلَيهِ السَّلام) در عالی ترین صورت از ایشان بپذیرد».

 

[1]- ای مؤمنان، چرا می­گویید آنچه را که عمل نمی­کنید (مبارکه صف/۲).

[2]- و کسانی که ایشان به اماناتشان و عهدشان مراعات کنندگانند (مبارکه مؤمنون/۸).