در جلسۀ سابق استفاده شد که امام(عَلَيهِ السَّلام)، واسطۀ فیض الهی هستند و هر نعمتی اعم از مادّی یا معنوی که در پهنۀ هستی نازل می شود، به واسطۀ وجود امام(عَلَيهِ السَّلام) و به خاطر امام(عَلَيهِ السَّلام) است «بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ بِكُمْ يُمْسِكُ السَّماءَ اَنْ تَقَعَ عَلَى الْاَرْضِ اِلّا بِاِذْنِهِ وَ بِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ يَكْشِفُ الضُّر... بِكُمْ يُسْلَكُ اِلَى الرِّضْوان»[1] به يمن وجود شما باران را فرو می بارد، و آسمان را از سقوط به زمين بدون اِذنش بازمی دارد، و به وسيلۀ الطاف شما غبار اندوه را از دل ها مى زدايد، و سختى زندگى و بدى حال را برطرف می سازد ... به وسيلۀ شما به بهشت رضوان راه ميتوان يافت.
خدای سبحان در سورۀ مبارکۀ انفال در مورد حضرت رسول اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) می فرماید: «وَ ما كانَ اللهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ اَنْتَ فيهِمْ»[2] پیامبرم زمانی که تو در میان ایشان باشی، خدای سبحان مردم را عذاب نمی کند. حال همانطور که وجود مقدّس حضرت رسول اکرم(صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ) مانع از نزول بلا هستند، همانگونه، ائمّۀ هدی و اهل بیت(عَلَيهمالسَّلام) نيز باعث امنیّت همه جانبه در روی زمین می باشند، همانطور که حضرت امام زمان(عجِّلاللهُتعالیفَرَجَهُالشَّريف) فرمودند: «وَ اِنّی لَاَمانٌ لِاَهْلِ الْاَرْض»[3] همانا من باعث امنیّت اهل زمین هستم. همچنين فرمودند: «لَوْ لَا الْحُجَّةُ لَساخَتِ الْاَرْضُ بِاَهْلِها»[4] اگر امام(حجّت خداوند) نبود، زمین اهلش را به کام خود فرومیبرد.