مطلب دیگر در رابطه با شکرگزاری از واسطه های نعمت، داشتن زبان شاکر در خانواده می باشد. اگر قرار است کـه بـا تشکّر از واسطه های نعمت شاکر حقّ باشیم، در انجام این وظیفه، خانواده در اولویّت قرار دارد. خصوصاً تشکّر از پدر و مادر و همسر و فرزندان از اوجب واجبات است. تشکّر از زحمات پدر و مادر از سوی فرزندان، مصداق بارز تشکّر از واسطۀ نعمت است و متأسفانه برخی از فرزندان آن را فراموش کرده اند. ایشان پدر خانواده را به عنوان یک عابربانک تصوّر کرده و پرداخت پولِ بی چون و چرا را وظیفۀ پدر می دانند. و یا تشکّر از مادر را فراموش کرده و نمی دانند که سپاس گزاری از مادر حتّی در قبال غذایی که می پزد، وظیفه است. یکی از راه های تشکّر از والدین و خصوصاً مادر، بر عهده گرفتن مقداری از وظایف منزل است که با این کار در حقیقت عملاً از ایشان تشکّر می گردد. مسئلۀ دیگر، تشکّر از همسر است که در تحکیم بنیان خانواده بسیار مهم می باشد و در حقیقت با تشکّر کردن، به او یاد می دهیم که او نیز از ما تشکّر کند. همچنین تشکّر از فرزندان نیز نوعی آموزش است کـه در آینده او نیز از فرزنـدانش تشکّر کنـد. همچنین یـاد می گیرند که از همسرانشان نیز تشکّر نمایند. به قول آن دانشمند که گفت: فرزندان ما آنگونه نمی شوند که ما می خواهیم، بلکه آنگونه می­شوند که ما هستیم. پس چنانچه می خواهیم فرزندانمان زبان شاکری داشته باشند، باید عملاً این مسئله را در ما ببینند. مادران مسئولیّت دارند که به دختران و پسران خویش یاد بدهند که از همسران خویش تشکّر کنند و بدین سبب گامی در تحکیم زندگی ایشان بردارند. در پایان لازم است که به یکی دیگر از مصادیق ناسپاسی به درگاه الهی اشاره گردد و آن اینکه شخص بگوید من شانس ندارم! از جمله باورهای نادرست، مسئلۀ شانس و بخت و اقبال و طالع است. انسان با مصالح و ابزار سعادت و رستگاری که خداوند در اختیار او قرار داده است، سازندۀ سرنوشت خویش است. پس اعتقاد به شانس و بخت و اقبال، بی پایه و اساس است و بدشانس دانستن خود، ناسپاسی به درگاه الهی می باشد.

     «بارالهـا! بـه روان مقدّس حضـرت محمّـد و آل محمّـد(صَلَّی­اللهُ­عَلَيهِ­وَ­آلِهِ) درود فرست و در امر ظهـور و فرج مـولا و مقتدایمـان حضـرت ولیّ­عصر(عجِّل­اللهُ­تعالی­فَرَجَهُ­الشَّريف) تعجیل بفرما. پروردگارا! توفيق بيداری از خواب گران غفلت و توبۀ حقيقی از تمام خطاها و قصورها و معاصی به همۀ ما مرحمت بفرما. خداوندا! توفيق تأسّی از انسان­های کامل در تمام زمینه­ها و سیراب شدن از چشمه کوثر به دست ساقی کوثر به همۀ ما عنایت بفرما. پروردگارا! توفیق صبر و شکر و تسلیم و رضا بر تمام داده­ها و مواهب و نعمت­ها و تمام مصائب و مشکلات به همۀ ما کرامت بفرما. بارالها! توفيق کسب سرمایۀ عالی ترِ ایمان و تقوا و اخلاص و یقین به همۀ ما مرحمت بفرما. به بیماران مؤمنین شفای عاجل عنایت بفرما. اموات محترم غریق رحمت بفرما. به مسلمانان ستمدیده علی الخصوص مردم مظلوم فلسطین، عراق، سوریه و يمن نجات کرامت بفرما».

 

 

 

«بِالنَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرينَ

صَلَواتُکَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ اَجْمَعينَ»